วัฒนธรรมที่สืบทอดกันต่างๆในประเทศไทย
วัฒนธรรมที่สืบทอดกันต่างๆ จากประสบการณ์ทางประวัติศาสตร์ของพวกเขา ชาวตะวันตกคิดว่าอำนาจสามารถแบ่งย่อยได้ ตัวอย่างเช่น เป็นเวลาหลายศตวรรษในยุโรป อำนาจถูกแบ่งระหว่างผู้ปกครองโลกและผู้ปกครองศาสนา มีการโต้เถียงกันอยู่เสมอเกี่ยวกับขอบเขตระหว่างอำนาจทางโลกและอำนาจทางจิตวิญญาณ
บางครั้งถึงขั้นเป็นศัตรูกันระหว่างกษัตริย์และพระสันตะปาปา ดังนั้นในยุคปัจจุบันเมื่อชาวตะวันตกคิดที่จะเป็นปรปักษ์กัน พวกเขาจึงจัดให้มีอำนาจอิสระหลายกลุ่มมาต่อต้านกัน
แต่คนไทยมองว่าอำนาจแบ่งแยกไม่ได้ แม้แต่อำนาจฝ่ายโลกและอำนาจฝ่ายวิญญาณก็เหมือนกัน เพราะผู้ใดเป็นกษัตริย์ย่อมมีอำนาจสูงสุดตามกำลังแห่งกรรมเก่าของตน เมื่อบุญหมดฤทธิ์จิตก็เลิกอาพาธเอง
โดยวิธีใดวิธีหนึ่ง ในความคิดของคนไทย อำนาจทางโลกและอำนาจทางใจไม่ใช่อำนาจสองประเภทแต่เป็นอำนาจประเภทเดียว
ยิ่งกว่านั้น แม้ว่าพลังวิญญาณจะเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุด แต่พลังวิญญาณก็ไม่สามารถเป็นรูปธรรมได้ทั้งที่เป็นองค์กรหรือตัวบุคคล เพราะหากบุคคลหรือองค์กรมีพลังวิญญาณสูงสุด (หรืออีกนัยหนึ่งคือบารมีสูงสุด) อำนาจทางโลกก็จะลดลงไปด้วย
ให้กับบุคคลหรือองค์กรนั้นๆ โดยอัตโนมัติ เพราะฉะนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจะมีความสามารถมากเพียงใด ก็ย่อมมีอำนาจน้อยกว่าพระราชาเสมอ เพราะพระบารมีน้อยกว่าพระราชา
ถ้าพระรูปใดจะมีมากกว่านี้ก็อยู่เป็นพระภิกษุไม่ได้ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งเขาจะกลายเป็นกษัตริย์ในที่สุด ความจริงที่ว่ากษัตริย์เป็นกษัตริย์เป็นเครื่องพิสูจน์ว่าเขามีอำนาจทางจิตวิญญาณสูงสุด และด้วยเหตุนี้จึงมีอำนาจสูงสุดทางโลกเช่นกัน
แม้ไทยจะมองว่าอำนาจแบ่งแยกไม่ได้ แต่อำนาจสูงสุดที่แบ่งแยกไม่ได้นี้ก็ยังมีข้อจำกัด 2 ประการที่เป็นอุปสรรคต่อการใช้อำนาจเพื่อการปกครอง คนไทย
ใช้ข้อจำกัดทั้งสองนี้เป็นที่กำบังให้พ้นจากอำนาจสูงสุดของผู้ปกครองมาโดยตลอดข้อจำกัดแรกคือผู้นำท้องถิ่น มีหลายสาเหตุที่ผู้ปกครองไทยไม่สามารถปราบปรามผู้นำท้องถิ่นได้อย่างสมบูรณ์ ในสมัยก่อน การไม่มีกองทัพประจำการ ขาดการสื่อสาร ขาดระบบราชการที่มีเอกภาพ
ขาดการศึกษาสาธารณะที่ควบคุมโดยรัฐ และอื่นๆ ขัดขวางพระราชอำนาจในทางปฏิบัติที่ผู้นำท้องถิ่นมีความเข้มแข็ง อย่างไรก็ตามการขาดสิ่งที่กล่าวมาเป็นเพียงเหตุผลรองเท่านั้น
เหตุผลหลักที่แท้จริงคือสิ่งนี้ ในขณะที่ในทางทฤษฎีอำนาจสูงสุดและแบ่งแยกไม่ได้ แต่ในทางปฏิบัติกษัตริย์รักษาอำนาจโดยการแบ่งกลไกของรัฐออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยซึ่งค่อนข้างเป็นอิสระจากกัน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถท้าทายอำนาจของกษัตริย์ได้โดยง่าย แม้ว่าประเทศไทยจะมีระบบราชการมาหลายศตวรรษแล้วก็ตาม
ระบบราชการไทยก็แตกออกเป็นเศษเล็กเศษน้อยจนไม่สามารถประสานงานกันเพื่อจุดประสงค์ใดๆ ได้เลย huaydee แต่ละชิ้นแสวงหาผลประโยชน์จากหน้าที่ที่กษัตริย์มอบหมาย ในอดีตชิ้นส่วนเหล่านี้แข่งขันกันเพื่อควบคุมกำลังคน ในปัจจุบันพวกเขาแข่งขันกันออกกฎหมายที่ให้อำนาจแก่ตนเองในการอนุญาตสิ่งนี้และสิ่งนั้นเพื่อเรียกร้องสินบน
ระบบราชการไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันไม่มีความสามารถในการทำงานประสานกันเพื่อยกระดับความเป็นอยู่ของประชาชนอย่างแท้จริง แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่มีอำนาจกดขี่ประชาชนอย่างเป็นระบบ ดังนั้นหากเอาฮิตเลอร์หรือสตาลินเป็นมาตรฐานของเผด็จการ เผด็จการไทยทุกยุคทุกสมัยก็เป็นเพียงตัวตลก
ด้วยเครื่องมือที่ไม่มีประสิทธิภาพในการปกครองเช่นนี้ทำให้ผู้ปกครองต้องยอมอยู่ใต้อิทธิพล (อิทธิพร) Yoshifumi Tamada อธิบายคำว่าอิทธิพลในการเมืองไทยไว้อย่างนี้ คนไทยเข้าใจอำนาจเป็น ๒ ประเภท ประเภทแรก คือ อำนาจที่ถูกต้องตามกฎหมายและจารีตประเพณี เรียกว่า อำนาจ (อำนาจ) ประการที่สองคืออำนาจที่ไม่ได้รับการยอมรับตามกฎหมายหรือจารีตประเพณี แต่มีอำนาจเช่นเดียวกับอำนาจประเภทแรก
