ประวัติของพระพุทธเจ้าหลังจากที่มีการออกบวชแล้ว
ส่วนใหญ่แล้วเราจะศึกษาประวัติความเป็นมาของพระพุทธเจ้าช่วงที่พระพุทธเจ้านั้นมีการเกิดและมีการออกบวชแต่เราไม่ค่อยศึกษาหาความรู้ช่วงที่พระองค์นั้นจะต้องมานะบากบั่นหาหนทางแห่งความพ้นทุกข์ให้ได้ว่าพระองค์นั้นต้องไปเจอกับเรื่องราวอะไรบ้างกว่าที่พระพุทธเจ้าจะสามารถพ้นทุกข์และสามารถนำเรื่องราวเหล่านั้นมาเผยแพร่ให้กับประชาชนเพื่อที่จะได้พ้นทุกข์ตามพระองค์ได้ดังนั้นวันนี้บทความนี้จะพูดถึงเรื่องของการที่พระองค์นั้นต้องไปเผชิญกับเรื่องราวต่างๆมากมายหลังจากที่พระองค์ออกบวชแล้วจนท้ายที่สุดแล้วพระองค์ก็สามารถที่จะบำเพ็ญเพียรและสามารถค้นพบได้ในที่สุดนั่นเอง
หลังจากที่พระพุทธเจ้านั้นได้มีการออกบวชเป็นที่เรียบร้อยแล้วพระองค์ก็ไปตามสำนักต่างๆซึ่งเป็นสำนักที่เน้นในเรื่องของการถือศีลเกี่ยวกับเรื่องของการบวชโดยพระองค์ไปถึง 2 สำนักด้วยกันซึ่งสำนักงานนั้นพระองค์ไปศึกษาหาความรู้ที่สำนักอาฬารดาบสหลังจากที่ศึกษาหาความรู้เล็งเห็นแล้วว่าที่นี่ไม่สามารถที่จะทำให้พระองค์นั้นพ้นทุกข์ได้พระองค์ก็เดินทางไปที่สำนักอุทกดาบส
ซึ่งแน่นอนว่าที่นี่ก็ไม่สามารถทำให้พระองค์นั้นรู้สึกถึงการพ้นทุกข์ได้เช่นเดียวกันเมื่อพระองค์เล็งเห็นแล้วว่าทั้ง 2 สำนักนี้ไม่สามารถช่วยทำให้พระองค์นั้นหมดสิ้นของการพ้นทุกข์ได้พระองค์จึงได้ขนขวายด้วยตัวของพระองค์เอง
โดยในขณะนั้นพระองค์ได้เดินทางไปที่แม่น้ำเนรัญชราหลังจากนั้นพระองค์ก็ไปทำการนั่งวิปัสสนาบำเพ็ญกรรมฐานซึ่งขั้นตอนของการวิปัสสนาของพระองค์นั้นเป็นการลองผิดลองถูกโดยครั้งแรกนั้นพระองค์ทั้งการหายใจและพระองค์ก็ยังทรงอดอาหารอีกด้วยและยังมีการทดลองการขบฟันโดยฟันซึ่งวิธีการที่พองทดลองนี้พระองค์ลองทำมานานถึง 6 ปีด้วยกันจนร่างกายของพระองค์นั้นซูบผอมไม่มีเรี่ยวไม่มีแรงจนในที่สุดพระองค์ก็เห็นแล้วว่าสิ่งที่พระองค์ทดลองทำนั้นมันไม่ได้ผลซึ่งมันไม่ใช่หนทางที่จะทำให้พระองค์นั้นพ้นทุกข์ได้เลยดังนั้นพระองค์ก็เลยเลิกทรมานตนเอง
และเมื่อพระองค์เลิกทรมานตนเองพร้อมก็หันกลับมากินตามปกติ แต่สิ่งที่ทำให้พระองค์นั้น สามารถดูแจ้งได้ว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นี้ไม่สามารถทำให้ตัวเองทุกด้านก็เพราะว่าพระองค์ได้ยินเสียงของการดีดพิณซึ่งเป็นท้าวสักกะเทวราชลงมาดีดพิณให้กับพระองค์ฟังพระพุทธเจ้าเมื่อได้ยินเสียงของการดีดพิณแบ่งออกเป็น 3 ช่วงช่วงแรกก็คือการที่มีการดึงสายพิณนั้นตึงจนเกินไปเมื่อดีดไปปุ๊บสายพิณก็ขาดแต่หลังจากนั้นเมื่อสายพิณขาดก็มีการขยายพันธุ์ใหม่โดยสายพิณที่ 2 นี้มีการทำไว้หย่อนยานจนเกินไปเมื่อดีดพิณแล้วทำให้ไม่มีเสียงไพเราะออกมาเลยเพราะสายพิณสัญญาณแต่พอสายเส้นที่ 3 นั้น
เป็นการดึงพี่พอดีเวลาที่ดีดพิณก็จะทำให้ได้ยินเสียงไพเราะดังนั้นพระพุทธเจ้าจึงได้มีการเอาวิธีการขึงสายพิณนี้เองมาช่วยในการหาแนวทางในการทำให้ตนเองพ้นทุกข์นั่นก็คือพระองค์นั้นที่จะเดินทางสายกลางโดยพระองค์เจ้าไม่เน้นที่จะทรมานตัวเองมากเกินไปและก็ไม่หย่อนยานในกฎระเบียบมากจนเกินไปนั่นเองซึ่งท้ายที่สุดแล้วพระองค์ก็สามารถบรรลุบำเพ็ญเพียรกิริยาของพระองค์ได้จากการที่พระองค์นั้นได้ฟังเสียงสายพิณทั้งสามสายนี้เอง
สนับสนุนโดย aecasino